حلما یاس بهشتی من!

سلام به دوستان مهربانم

کمتر از 48 ساعت تا بغل گرفتن دخترم وقت باقیست برایم دعا کنید . . .

شک ندارم ... میلاد تو شیرین ترین بهانه ایست که  می توان با آن به رنج های زندگی هم دل بست ...

الان حتما تو با آرامش تو دلم خوابیدی ولی چشمای من پر از اشکه... هم از عشق تو هم از سوز دلشکستگی و کمی ترس و دلهره... اما قلبم برای تو لبریزه از آرزوهای قشنگ... کاش هیچوقت یادم نره که تورو به این دنیا میارم تا بشی همه چیز و همه کسم، چون یه روزی من باید بشم همه چیز و همه کس تو... یه روزایی میاد که به بودنم کنارت بیشتر از هر چیز دیگه ای نیاز پیدا میکنی حتی اگه غرورت اجازه نده بهم بگی... نمیذارم هیییچوقت تو تنهایی بمونی عزیزکم...

خدای بزرگ و مهربونم... ای بخشنده ترینم... ای همدمترینم... از اینکه سلطان قلب و روح و وجودمی از تو ممنونم از اینکه در سخت ترین و غمگین ترین لحظه ها گل عشق و امیدت توی قلبم جوونه میزنه ازت ممنونم از این همه لطف و محبتت که سرار زندگیمو دربر گرفته ازت ممنونم با من باش و بمون که چون تو هستی نیازی به غیر تو ندارم... همه چیزمو مدیون تو هستم بذار تا اخر مدیونت بمونم